«بنه پیر»، درختی متفاوت با تکه‌های پارچه و شاخ و برگ درهم تنیده

«درخت کهنسال بنه پیر» یکی دیگر از ثبت‌شده‌های میراث فرهنگی خرسان رضوی در سال اخیر بوده و این درخت، درختی متفاوت با شاخ و برگ درهم‌تنیده و تکه‌های پارچه است؛ ثبت این اثر طبیعی از خرداد ماه سال 97 در دستور کار معاونت میراث فرهنگی استان خراسان رضوی قرار گرفت. 

به گزارش میراث آریا به نقل از روابط عمومی اداره کل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری خراسان رضوی، این اثر طبیعی در تاریخ 97/10/10 در شورای ثبت استان و در تاریخ 97/10/24 در جلسه شورای ثبت سازمان میراث فرهنگی کشور مطرح و مورد تایید قرار گرفت. «درخت کهنسال بنه پیر» در خراسان رضوی، شهرستان بجستان، بخش مرکزی، دهستان، 5/2 کیلومتری جنوب غربی روستای آهنگ واقع شده است.

این تک درخت از نوع بنه است که در روستای آهنگ در میان دو کوه و نزدیکی چشمه آبی واقع شده است و به عبارتی درختی متفاوت از دیگر درختان با شاخ و برگ در‌هم‌تنیده که تکه‌های پارچه به شاخه‌های آن بسته شده است، به چشم می‌خورد. اهالی منطقه در ایام خاصی از سال، مانند 13 فروردین ماه به این محل آمده و با بستن تکه‌های پارچه به آن متوصل می‌شوند. 

اهمیت این درخت در اعتقادات مردم چنان رسوخ نموده که بر این باورند که اگر شخصی تکه‌ای از شاخه آن را ببرد و یا آسیبی به درخت بزند، مطمئناً دچار عذابی سخت خواهد شد؛ به‌خاطر وجود چنین عقایدی، این درخت تاکنون از هر آسیبی در امان مانده است.

اقلیم بجستان از نظر آب و هوایی در ناحیه گرم و خشک ایران قرار دارد و از ویژگی‌‌های این منطقه، خشکی نسبتا بالای هوا، کمبود رطوبت و ریزش نزولات جوی، تبخیر زیاد و عدم پوشش گیاهی را می‌توان نام برد.

زمین‌شناسی این منطقه بارزترين واحد سنگی متعلق به دوران كرتاسه است كه در برخی نقاط اكسيد آهن وجود دارد و به‌صورت خاک سرخ بهره‌برداری می‌شود و ادامه رسوبات كرتاسه و كيفيت مطلوب آهك‌های آن از جنبه رنگ‌بندی باعث بهره‌برداری از سنگ‌های نمای ساختمانی شده است. سازنده‌ دوران دوم زمين‌شناسی از ماسه سنگ و شيل سبز رنگ (ژوراسيك) مارنو آهك تشكيل شده كه در ارتفاعات شرق و غرب وجود دارد و اين سازنده به صورت تپه ماهور‌های وسط دشت باعث تقسيم دشت بجستان به دو بخش شمالی و جنوبی گرديده است. 

رسوبات دوران چهارم از رسوبات آبرفتی و سنگ‌های آذرين بيرونی (بازالت) تشكيل شده‌اند و در مناطق كم ارتفاع، مخروط‌افكن‌ها، مسير سيل‌ها و جنوب شرق منطقه را پوشانده است. در جنوب شرقی اين منطقه، كوه‌های آهن به‌صورت دو رشته موازی با جهت شمال غربی ـ جنوب شرقی كشيده شده‌اند. 

گیاهان منطقه بجستان به سه دسته تقسیم می‌شوند: گیاهان دارویی شامل زیره کوهی، آویشن، کاکوتی، کلپوره، پونه، گاوزبان و ...، گیاهان زینتی شامل گل‌های لاله، شقایق، نسترن، نرگس، گلناز و ... و درخچه‌ها شامل بنه، بادام کوهی، زرشک، زالزالک، گز، تاغ، قیچ و... . از گونه‌های جانوری هم می‌توان به آهو، قوچ و ميش وحشی، هوبره سهره طلايی و كبك نام برد.

با توجه به گفته‌های اهالی این مکان، اين درخت از زمان‌های دور، در اين مكان بوده و بيش از 700 سال سن دارد و به دليل اين‌كه در مسير راه قرار داشته، مورد توجه و محل استراحت عابرين بوده است؛ گويند پيری عابد در كنار اين درخت دفن شده و مردم به‌خاطر وجود اين زاهد برای گرفتن حاجات به اين درخت دخيل می‌بندند، پوشش گياهی در هر منطقه بسته به نوع آب وهوا، مقدار ريزش نزولات آسمانی و فصل ريزش متفاوت است و چون بجستان در منطقه بيابانی و حاشيه كوير واقع شده است، پوشش گياهی آن نيز بيابانی خواهد بود و رويش گياه در بيابان اصولا با دشواری روبرو است‌. 

هم‌چنین از گياهانی كه در مقابل گرمای سوزان، خشكی و كم‌آبی و تشنگی دائمی، فرسايش و ضربات خردكننده شن و ريگ مقاوم است و در منطقه به فراوانی وجود دارد، درخت تاغ است.

انتهای پیام/

کد خبر 1398012133

برچسب‌ها